Stierenaas werd verboden in Engeland in 1802.Het verbod werd nog 33 jaar niet gehandhaafd, maar toen dat eenmaal zo was, daalden raszuivere buldoggen in populariteit. Tegenwoordig hebben fokkers de bulldog gefokt met meer uitgesproken rimpels in het gezicht en een nog dikker en kraker lichaam. De AKC beschrijft de ideale hond als een zwaar, dik, laag gezwommen lichaam, massief hoofd met een kort gezicht, brede schouders en stevige ledematen. Helaas hebben buldoggen last van een aantal gezondheidsproblemen, zoals ademhalingsproblemen en oververhitting.
Vroege buldoggen (degene die werden gebruikt om te lokken) werden Mastyne of Bandogge genoemd aan het einde van de 16e eeuw. Ze werden beschreven als enorm, enorm, koppig, lelijk en gretig. Hoewel kleiner dan moderne buldoggen, bezaten ze langere kaken en grotere oren. In de jaren 1700 bedroegen ze gemiddeld 40 tot 50 pond en droegen ze een zwaar en belastend lichaam.
De Engelse bulldog is een middelgrote hond met korte poten. Het is een kortharig ras met een gladde vacht. Engelse buldoggen staan bekend om hun brede snuiten met mopsneus en hun gedrongen lichamen. De naam bulldog komt van het feit dat ze ooit werden gebruikt voor stierenaas, en omdat ze eruit zien als miniatuurstieren.
Gewoonlijk aangeduid als de Engelse Bulldog, is de term „Bulldog” terug te voeren op het jaar 1568.Een Amerikaanse bulldog uit de Scott- of Johnson-bloedlijn is een oud ras dat al lang geleden in Noord-Georgië is begonnen en de perfecte bulldog is om ze op te zoeken. Liefhebbers van hondenshows wilden het ras behouden en besloten selectief de agressiviteit van de originele Olde English Bulldog uit te kweken. In Engeland veroorzaakte de goedkeuring van de Cruelty to Animals Act 1835 een afname van stierenaas en hondengevechten, wat leidde tot een gebrek aan interesse in het bestendigen van de Old English Bulldog.
